Θέλουμε τη σωτηρία μας και αγαπάμε την καταστροφή μας.
Ψηφίζουμε κόμματα που μας έπεισαν με ψέματα και πιστέψαμε πως θα βρούμε δουλειά με την ψήφο μας.
Και πάντα περιμένουμε στις ατέλειωτες ουρές παντού.
Θυμώνουμε, αγανακτούμε, βρίζουμε.
Αλλά δεν μπορούμε να κάνουμε και τίποτα.
Ξαναγυρίζουμε στα ίδια.
Έτσι έχουμε συνηθίσει.
Την καταστροφή μας την ξέρουμε.
Αυτό μας δίνει σιγουριά.
Το άγνωστο είναι αβέβαιο.
Και αυτό μας τρομάζει.
Κάνετε λάθος, κύριε, το πλοίο μας ταξιδεύει, μ’ όλη την ταχύτητα. Το Ζοντερζέε όμως, είναι μια νεκρή θάλασσα, ή σχεδόν νεκρή. Δεν ξέρει κανείς πού αρχίζει και πού τελειώνει, με
Γιατί η γυναικεία προδοσία κρίνεται βαρύτερη; Διότι το αρσενικό εθίστηκε στη θέση της απόλυτης υπεροχής. […] Παρότι το αρσενικό επιβάλει αδυσώπητους κανόνες εκφοβισμού στο θηλυκό, εξαναγκάζοντάς το σε θυσίες και
Ο Σαρλ Μπωντλαίρ, ένας από τους πιο ξεχωριστούς ποιητές του 19ου αιώνα, κυκλοφόρησε το 1860 το βιβλίο Les Paradis Artificiels {Τεχνητοί Παράδεισοι} όπου εξέταζε την χρήση ψυχοδραστικών ουσιών, όπως το
