Κι όταν γνώρισα εσένα, τότε αισθάνθηκα για πρώτη φορά στη ζωή μου, όχι έρωτες κι αγάπες -κούφια λόγια- αλλά συμπόνια και φιλανθρωπία, αν μπορείς να καταλάβεις. Δεν καταδέχτηκα το παιχνίδι των ανθρώπων, που λένε πως αγαπάνε και φορτώνουν τον άλλο με τις προσδοκίες τους.
Δε σε τράβηξα στον τόπο που εγώ επιθυμούσα, δε σε διάλεξα για να σώσω τη δική μου ζωή. Αλλά για να αξιωθώ να δω έναν άνθρωπο να βρίσκει τρόπο και μέσα από άλλον άνθρωπο να ανεβαίνει στη σχεδία των ονείρων του- όχι σε ξένες σχεδίες- και να πλέει όπου θέλει αυτός.
Κι αν είναι όλα κούφια λόγια, τότε στάσου μόνο στις μικρές σταυρόστικτες που μάζεψα για σένα. Καλύτερα να’ χεις την αγάπη κάποιου που ψάχνει για αράχνες και να τις χαρίσει, από την κούφια αγάπη όλου του ανθρώπινου γένους για το ταίρι του.
Απόσπασμα από το βιβλίο Κορίτσια στη Σαβάνα