Ο Ερμής ήταν θεός των αρχαίων Ελλήνων, με πολλές ιδιότητες. Ήταν αγγελιαφόρος, ψυχοπομπός, μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων, λόγιος και προστάτης του εμπορίου.
Το όνομα του, μάλλον προέρχεται από την λέξη έρμα, σωρός από πέτρες, μιας και πάνω από τους τάφους που συνδέονταν με τον Ψυχοπομπό Ερμή συγκέντρωναν πέτρες.
Από τον Ερμή έχουμε την λέξη ερμηνάς αφού ήταν μεσολαβητής μεταξύ θεών και ανθρώπων αλλά και εξηγητής της βούλησης των θεών.
Οι αρχαίοι Έλληνες συσχέτισαν τον αιγυπτιακό θεό Θωθ με τον Ερμή, λόγω των παρόμοιων ιδιοτήτων του. Τον αποκαλούσαν Ερμή Τρισμέγιστο.
Οι αλχημιστές που απέδιδαν την τέχνη τους στον Τρισμέγιστο Ερμή ονομάζονταν ερμητικοί. Είχαν μια τεχνική όπου ασφάλιζαν τα υλικά τους σε διάφορα δοχεία ώστε να μην ανοίγουν εύκολα έτσι απ’ αυτό έχουμε την έκφραση ερμητικά κλειστό.
Η λέξη έρμαιο προέρχεται επίσης από τον Ερμή. Αρχικά σήμαινε κάτι που άφησε ή έχασε ο Ερμής, δηλαδή θεόσταλτο ή απρόσμενο. Η σημασία ολίσθησε και σήμερα σημαίνει πλήρως εξαρτημένος ή στο έλεος του Θεού.
Ο ερμαφρόδιτος είναι ακόμη μια λέξη που μας φέρνει ο Ερμής, μαζί με την θεά Αφροδίτη. Σύμφωνα με την μυθολογία, είχαν ένα γιο τον Ερμαφρόδιτο όπου είχε και τα δυο φύλα, ανδρικό και γυναικείο.
Τέλος, οι εμπορικοί δρόμοι συχνά ονομάζονται Ερμού αφού ο Κερδώος Ερμής ήταν προστάτης του εμπορίου. Στα λατινικά η λέξη πέρασε ως Mercurius, στα ιταλικά mercato, στα γαλλικά mercenaire και στα αγγλικά market.
