Όσο και να προσπαθούσε, δεν μπορούσε να την καταλάβει, εκτός κι αν ίσχυε το προφανές, ότι απλώς είχε κουραστεί να είναι παντρεμένη μαζί του. Ίσως για κείνην ο γάμος να ήταν ένα πείραμα, και το πείραμα είχε αποτύχει. Ίσως όλοι οι γάμοι να είναι κάπως έτσι, κι αν δεν υπάρχει μια πιο δεσμευτική δύναμη από το έρωτα –ή μήπως ήταν μόνο σαρκικό πάθος;–, κάτι σαν τη θρησκεία, ένας κώδικας, μια τυφλή ανάγκη να αποστρέψεις το πρόσωπο από το χάος και το ανικανοποίητο της ζωής, ένας γάμος είναι καταδικασμένος από τη στιγμή που ο άντρας και η γυναίκα ξαναβρίσκουν το φως τους και βλέπουν καθαρά ο ένας τον άλλον. Δεν ήξερε. Αναρωτιόταν πόσοι άνθρωποι έμεναν παντρεμένοι από άχτι ή από τον φόβο της μοναξιάς. Αναρωτήθηκε πόσα παιδιά μεγαλώνουν σε σπίτια χωρίς αγάπη, όπου το κίβδηλο θεωρείται γνήσιο, όπου τα λόγια καίνε, ενώ τα μάτια και οι καρδιές είναι παγωμένα.
Απόσπασμα από το βιβλίο Σκληρή βροχή
Καλλιτέχνης: Walid Ebeid
Dina
July 5, 2024 at 3:08 pm
”O γάμος των προλετάριων είναι μονογαμικός στην ετυμολογική της έννοιατης λέξης,καθόλου όμως στην ιστορική της”Φ,Εγκελς-”Η καταγωγή της οικογένειας ,της ιδιοκτησίας και του κράτους.