Η αυτοκτονία είναι η καταφυγή των ανθρώπων που το ελατήριό τους φαγώθηκε απ’ την σκουριά, την σκουριά της καθημερινότητας. Έχουν γεννηθεί για την δράση, έχουν όμως καθυστερήσει την δράση τότε η δράση επανέρχεται καταπάνω τους σαν ανάδρομος καταπέλτης. Η αυτοκτονία είναι μία πράξη, η πράξη εκείνων που δεν μπόρεσαν να επιτελέσουν άλλες.
Είναι μία πράξη πίστεως, όπως όλες οι πράξεις. Πίστη στον πλησίον, στην ύπαρξη του πλησίον, στην πραγματικότητα των σχέσεων ανάμεσα στο εγώ και στα άλλα εγώ.
Σκοτώνομαι επειδή δεν μ’ αγαπήσατε, επειδή δεν σας αγάπησα. Σκοτώνομαι επειδή οι σχέσεις υπήρξαν δειλές, για να ξανασφίξουμε τις σχέσεις μας. Θ’ αφήσω πάνω σας ένα στίγμα ανεξίτηλο. Ξέρω ότι ζούμε καλύτερα πεθαμένοι παρά ζωντανοί στην μνήμη των φίλων μας. Δεν με σκεφτόσασταν, ε λοιπόν, δεν θα με ξεχάσετε ποτέ!.
Απόσπασμα από το βιβλίο, Το φθίνον φως
Μετάφραση: Δημήτρης Δημητριάδης
Φωτογραφία: Francesca Woodman
Klio
December 1, 2023 at 1:54 pm
Πόσο εγωιστικό…