Την δεκαετία του 1920, οι Ναζί στράφηκαν ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή τέχνης την οποία θεωρούσαν επιβλαβή ή παρακμιακή για την φυλή τους. Ό,τι δεν ήταν αρεστό το ονόμαζαν εκφυλισμένη τέχνη.
Σ’ αυτήν, πρόσθεσαν και την Jazz, αφού σύμφωνα με τον Joseph Goebbels ήταν μουσική της ζούγκλας.
Ως αρχή, σχηματίστηκε το Reichmusikkammer, που ήταν επιμελητήριο μουσικής. Μ’ αυτόν τον τρόπο αποξένωναν τους εβραίους αλλά δεν άφηναν ούτε και ξένους να εισέλθουν.
Προκειμένου να ενημερωθεί ο κόσμος, για το τι ήταν πρέπον και τι όχι, σε μια έκθεση στο Μόναχο, που περιόδευσε, παρουσίασαν έργα και ιδέες που θεωρούνταν προσβολή για το γερμανικό αίσθημα.
Βάσει των νέων νόμων, απαγόρευσαν στο γερμανικό συγκρότημα The Weintraub Syncopators να παίζει, αναγκάζοντας τους να εξοριστούν. Μαζί μ’ αυτούς, έφυγαν πολλοί άλλοι για να γλυτώσουν.
Επιπλέον, ένας Gauleiter Ναζί, εξέδωσε πίνακα με 10 κανόνες, για τα πλαίσια όπου η Jazz έπρεπε να κινείται. Στην ουσία, ήταν προσπάθεια εξόντωσης της.
1. Τα κομμάτια σε ρυθμό foxtrot (το λεγόμενο swing) δεν πρέπει να υπερβαίνουν το 20% του ρεπερτορίου ελαφρών ορχηστρών και χορευτικών συγκροτημάτων.
2. Σε αυτό το λεγόμενο ρεπερτόριο τύπου τζαζ, πρέπει να προτιμώνται συνθέσεις σε ένα σημαντικό κλειδί και σε στίχους που εκφράζουν χαρά στη ζωή παρά σε εβραϊκά ζοφερούς στίχους.
3. Όσον αφορά το ρυθμό, πρέπει επίσης να προτιμηθούν οι ζωηρές συνθέσεις έναντι των αργών λεγόμενων μπλουζ. Ωστόσο, ο ρυθμός δεν πρέπει να υπερβαίνει έναν ορισμένο βαθμό allegro, ανάλογο με την Άρια αίσθηση πειθαρχίας και μετριοπάθειας. Σε καμία περίπτωση δεν θα γίνουν ανεκτές οι Negroid υπερβολές στο τέμπο (λεγόμενη hot jazz) ή στις σόλο εμφανίσεις (τα λεγόμενα breaks).
4. Οι λεγόμενες τζαζ συνθέσεις μπορεί να περιέχουν το πολύ 10% συγκοπή. Το υπόλοιπο πρέπει να αποτελείται από μια φυσική κίνηση legato, απαλλαγμένη από τις υστερικές ρυθμικές αντιστροφές που χαρακτηρίζουν τις βαρβαρικές φυλές και αγώγιμη προς τα σκοτεινά ένστικτα ξένα προς τον γερμανικό λαό (τα λεγόμενα riffs).
5. Απαγορεύεται αυστηρά η χρήση οργάνων ξένων προς το γερμανικό πνεύμα (τα λεγόμενα cowbells, flexatone, brushes κ.λπ.) καθώς και όλα τα mutes που μετατρέπουν τον ευγενή ήχο των πνευστών και των χάλκινων πνευστών σε εβραϊκή-ελευθεροτεκτονική yowl (το λεγόμενο wa-wa, hat κ.λπ.).
6. Απαγορεύονται επίσης τα λεγόμενα διαλείμματα τυμπάνων μεγαλύτερα από μισό μπαρ σε ρυθμό τεσσάρων τετάρτων (εκτός από τυποποιημένα στρατιωτικά εμβατήρια).
7. Το κοντραμπάσο πρέπει να παίζεται αποκλειστικά με δοξάρι στις λεγόμενες τζαζ συνθέσεις.
8. Το σκίσιμο των χορδών απαγορεύεται, καθώς είναι επιζήμιο για το όργανο και επιζήμιο για την Άρια μουσικότητα. Εάν ένα φαινόμενο pizzicato είναι απολύτως επιθυμητό για το χαρακτήρα της σύνθεσης, πρέπει να ληφθεί αυστηρή μέριμνα ώστε να μην επιτραπεί στη χορδή να χτυπήσει το sordine, το οποίο απαγορεύεται στο εξής.
9. Οι μουσικοί απαγορεύεται να κάνουν φωνητικούς αυτοσχεδιασμούς (το λεγόμενο scat).
10. Συνιστάται σε όλες τις ελαφρές ορχήστρες και χορευτικά συγκροτήματα να περιορίσουν τη χρήση σαξοφώνων και πλήκτρων και να τα αντικαταστήσουν με βιολί-τσέλο, βιόλα ή ενδεχομένως κατάλληλο λαϊκό όργανο.
Με τους 10 κανόνες η Jazz σχεδόν απαγορεύτηκε, όμως ο Goebbels, ήθελε να αξιοποίηση την μουσική για το δικό τους καλό έτσι χρησιμοποίησε τον Lutz “Stumpie” Templin, που ηγείτο ενός από τα καλύτερα γερμανικά swing συγκροτήματα, πριν από τον πόλεμο, περνώντας τα δικά τους μηνύματα και ιδεώδη.
Ο Templin, αν και δεν ήταν Ναζί, άρπαξε την ευκαιρία που του δόθηκε έτσι εξασφάλισε και ένα συμβόλαιο με την Deutsche Grammophon. Μαζί με τον Templin προσλήφθηκαν οι William Joyce και Norman Baillie-Stewart όπου βοηθούσαν μέσω ραδιοφώνου αλλά και ο τραγουδιστής Karl “Charlie” Schwedler.
Παρ’ όλες τις απαγορεύσει, φυλακίσεις και εξορίες η Jazz δεν σταμάτησε να υπάρχει αφού πολλοί υποστήριζαν κρυφά τους μουσικούς. Μάλιστα, Jazz μπάντες υπήρχαν και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, όπως ο Erich Pechmann που ψυχαγωγούσε κρυφά τους συγκρατούμενους τους στο στρατόπεδο Perpignan στη Γαλλία, οι Sing Sing Boys του Karel Stancl που ιδρύθηκε στο στρατόπεδο Sachsenhausen αλλά και οι Ghetto -Swingers του Martin Roman στο στρατόπεδο Theresienstadt.
Δυστυχώς, πολλοί από τους μουσικούς που βρέθηκαν στα στρατόπεδα δεν κατάφεραν να γλυτώσουν.
