“Έδειξε μεγάλο θάρρος. Ούτε φώναξε ούτε έκλαψε. Είμαστε πολύ περήφανοι για εκείνην”.
Charles Burks
Ένας απ΄ αυτούς που την πρόσεχαν
Η Ruby Nell Bridges Hall γεννήθηκε στις 08 Σεπτεμβρίου του 1954. Ήταν το πρώτο μαύρο παιδί που πήγε σε δημόσιο δημοτικό σχολείο, που φοιτούσαν μόνο λευκά παιδιά, στην New Orleans της Louisiana.
Η προσπάθεια για ενσωμάτωση αυτών των παιδιών ξεκίνησε από την οργάνωση “National Association for the Advancement of Colored People (NAACP)”, όπου βάσει της απόφασης του ανωτάτου δικαστηρίου, γνωστής ως “Brown v. Board of Education”, στις 17 Μάιου του 1954, έδινε την ευκαιρία σε κάποια παιδιά να φοιτήσουν στα δημόσια σχολεία των λευκών.
Η οργάνωση ζήτησε εθελοντές για να ενταχτούν στο σχέδιο. Ως πρώτη φάση, επιλέχθηκαν 6 παιδιά. Η Ruby ήταν η πρώτη που πήρε το “βάφτισμα”.
Σύμφωνα με απόφαση του δικαστή, η μικρή θα είχε προστασία τον πρώτο χρόνο που θα φοιτούσε στο σχολείο, ώστε να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα.
“Πρέπει να κάνεις αυτό το βήμα, για όλους τους αφροαμερικάνους”
Μητέρα της μικρής
Την πρώτη μέρα που πήγε σχολείο, κανείς δεν μπήκε στην τάξη. Όλα τα παιδιά ήταν έξω με τους γονείς τους και διαμαρτύρονταν. Μαζί τους ήταν και οι δάσκαλοι που δεν δέχονταν να διδάξουν σε μαύρο παιδί. Η μόνη που δεν έφερε αντίρρηση ήταν η Barbara Henry.
Μετά από πολλές πιέσεις, το σχολείο (William Frantz Elementary) ξεκίνησε να λειτουργεί κανονικά ασχέτως πως η μικρή έκανε μόνη της μάθημα, για ένα ολόκληρο χρόνο, με την Barbara Henry.
Οι υπεύθυνοι που την πρόσεχαν δεν την άφηναν να ψωνίζει από την καντίνα διότι την απειλούσαν ότι θα την δηλητηριάσουν. Έτρωγε μόνο ότι έφερνε από το σπίτι της για να είναι ασφαλής.
Οι γονείς της έχασαν τις δουλειές τους, όπως επίσης και οι παππούδες της. Σε δύσκολη κατάσταση βρέθηκαν και όσοι ενδιαφέρθηκαν να τους βοηθήσουν, για παράδειγμα οι γείτονες τους.
Τελικά, παρά τις αντιξοότητες, η μικρή κατάφερε να τελειώσει το δημοτικό έχοντας για συναγωνιστές τους γονείς της και άλλους πολλούς που ήθελαν να λέγονται άνθρωποι.
Κλείνοντας να αναφέρω πως ιδιαίτερη βοήθεια στην οικογένεια έδωσε ο παιδοψυχολόγος Robert Coles που την παρακολουθούσε αφιλοκερδώς. Μάλιστα έγραψε και ένα παιδικό βιβλίο για χάρη της όπου όλα τα κέρδη πήγαν στην οικογένεια της. Κάτι που έμαθε αργότερα η μικρή, στην εφηβεία της, ήταν ότι τα ρούχα και τα παπούτσια που φορούσε στο σχολείο ήταν από τον γιατρό.
Pingback