Ο Guy Fawkes, (1570 – 1606) ήταν Άγγλος στρατιώτης και μέλος μιας ομάδας καθολικών, που οργάνωσαν την “Συνωμοσία της Πυρίτιδας” (Gunpowder Plot) στις 5 Νοεμβρίου του 1605.
Σκοπός τους ήταν να ανατινάξουν το βρετανικό κοινοβούλιο, ως αντίδραση στην τυραννική βασιλεία του Ιακώβου Α’ απέναντι στους Καθολικούς.
Την τελευταία στιγμή κάποιοι έφεραν αντιρρήσεις για το γεγονός ότι θα πέθαιναν και δικοί τους στο κοινοβούλιο, έτσι έστειλαν μια προειδοποιητική επιστολή στον λόρδο Monteagle. Οι κυβερνόντες το ψυλλιάστηκαν και τους συνέλαβαν.
Οι συνωμότες αφού βασανίστηκαν σκοτώθηκαν (αγχόνη και διαμελισμό) στις 31 Ιανουαρίου 1606. Από τότε η μορφή του Guy Fawkes, έγινε σύμβολο της αναρχίας και της αντίδρασης.
Για το πιο πάνω γεγονός υπάρχει και σχετικό τραγούδι, που το παραθέτω πιο κάτω.
H ιστορία του ενέπνευσε πολλούς καλλιτέχνες και ακτιβιστές, όπως για παράδειγμα τους Anonymous.
Remember, remember!
The fifth of November,
The Gunpowder treason and plot;
I know of no reason
Why the Gunpowder treason
Should ever be forgot!
Guy Fawkes and his companions
Did the scheme contrive,
To blow the King and Parliament
All up alive.
Threescore barrels, laid below,
To prove old England’s overthrow.
But, by God’s providence, him they catch,
With a dark lantern, lighting a match!
A stick and a stake
For King James’s sake!
If you won’t give me one,
I’ll take two,
The better for me,
And the worse for you.
A rope, a rope, to hang the Pope,
A penn’orth of cheese to choke him,
A pint of beer to wash it down,
And a jolly good fire to burn him.
Holloa, boys! holloa, boys! make the bells ring!
Holloa, boys! holloa boys! God save the King!
Hip, hip, hooor-r-r-ray!
Αρτίστα του βωβού
November 5, 2018 at 5:27 pm
Λοιπόν, αυτό το Remember, remember κ.λπ., το ήξερα μόνο από την ταινία V for Venteta που το έλεγε ο V!
Τώρα έμαθα και τα υπόλοιπα!
Βλέπετε, ακόμα κι εγώ που είμαι από την εποχή του βωβού κινηματογράφου, ήμουν αγέννητη το 1605!
Κάτι μου λέει ότι θα μάθω κι άλλα πολλά εδώ πέρα μέσα!
Αφήστε που έχετε και αφίσα του Τζιμ του Μόρισον στην κεντρική φωτογραφία του βλογ, πράγμα που είναι πολύ σημαντικό!
Όμως τώρα θα μου επιτρέψετε να πάω να ξαναδώ εκείνο το ποστ για το οφτό!
Καλή εβδομάδα!
Chris Pinturicchio
November 6, 2018 at 6:23 pm
Καταρχήν ευχαριστώ για το σχόλιο σου και χαίρομαι που σου άρεσε το κείμενο μου. Αν και μου αρέσει ο Jim Morrison η λατρεία μου είναι ο Bob Dylan 🙂
Τις επόμενες μέρες θα βάλω και βουβό κινηματογράφο!
Και πρόσεχε από το οφτόν γιατί είναι εθιστικό!!
Pingback
bookitocat
November 6, 2018 at 9:47 am
Και μετά έχεις το βιβλίο Fawkes της Nadine Brandes που έχει εμπνευστεί από την ιστορία αυτή και έχει μεταφερθεί σε έναν κόσμο φαντασίας. Καλό βιβλίο αλλά του λείπει η ρεαλιστικότητα
Chris Pinturicchio
November 6, 2018 at 6:24 pm
Πιθανόν η ρεαλιστικότητα να ήταν πολύ ωμή για το βιβλίο της Nadina 🙂
bookitocat
November 6, 2018 at 10:19 pm
Είναι αρκετά ωραίο απλά η προσέγγιση είναι διαφορετική. Έχει μια ωμή πραγματικότητα και παρακμή που δύσκολα θα βρεις σε κοινωνικό βιβλίο. Επειδή είναι φαντασίας δεν σημαίνει ότι δεν προσεγγίζει ωμα το θέμα
bookitocat
November 6, 2018 at 10:20 pm
Απλά είναι στον μεσαίωνα και βάζει πολύ τεχνολογία για να βγει ένα ρεαλιστικό αποτέλεσμα
Chris Pinturicchio
November 8, 2018 at 2:27 pm
Να σου πω, σε κάθε βιβλίο, ο κάθε συγγραφέας βάζει κάποια πράγματα που κανείς μας δεν μπορεί να τα αντιληφθεί. Εννοώ ίσως δεν κατάφερες ή δεν κατάφερα να μπούμε στο μυαλό του. Όπως είπε και κάποιος, ένα βιβλίο διαβασμένο από 10 διαφορετικά άτομα είναι 10 διαφορετικά βιβλία…
Παράξενη η φύση του συγγραφέα 🙂