Το φλάμπουρο, κυριολεκτικά, είναι η σημαία και προέρχεται από την λατινική λέξη flammula αν και βρήκα και την λέξη flamburum. Στην Κύπρο δεν λέμε φλάμπουρο αλλά βλάμπουρο.
Παλαιότερα, στην Κύπρο, ο βλάμπουρος είχε μια άλλη σημασία. Ήταν ο ράβδος, που συνήθως ήταν 2-3 μέτρα, όπου πάνω έδεναν παλιόρουχα και άλλα κουρέλια. Αυτό έμοιαζε με σκιάχτρο έτσι ο βλάμπουρος γρήγορα απέκτησε και την σημασία του σκιάχτρου.
Οι βλάμπουροι στήνονταν σε διάφορα χωράφια, θέλοντας να δείξουν πως εκεί απαγορεύονταν η βόσκησής των ζώων, έτσι τα χωράφια που είχαν βλάμπουρους λέγονταν βλαμπουρισμένα και τα άλλα αβλαμπούριστα.
Πέραν της σημασίας αυτής, σε κυπριακά άσματα θα βρεις την λέξη βλάμπουρος να δηλώνει την σημαία ή και το σώμα στρατού.
“μ’ εξηνταπέντε βλάμπουρους των εκατός σιλιάδων”
Παρακάτω, παραθέτω ένα κλέφτικο τραγούδι που χρησιμοποιεί την λέξη φλάμπουρο με την σημασία της σημαίας αλλά και ένα ποίημα του Γ. Ρίτσου.
“Εγώ μ΄ ο γέρος Όλυμπος, στο κόσμο ξακουσμένος
Έχω σαράντα δυο κορφές κ΄ εξήντα δυο βρυσούλες
Κάθε κορφή και φλάμπουρο, κάθε κλαδί και κλέφτης
{…….}
Πούταν στους κάμπους φλάμπουρο και στις κορφές μπαϊράκι”
Γ. Ρίτσος – Απροσάρμοστοι
“Τότε να ονειρευόμαστε μιαν αλλαγή κ’ ευθύς ξανά
να σκύβουμε, σκλάβοι χλωμοί, σε ιερή λατρεία του πόνου,
τις ήττες ν’ ανεμίζουμε φλάμπουρα νίκης φωτεινά
κι αξιοπρεπώς να παίρνουμε το λάχτισμα και του όνου.”
vequinox
November 20, 2017 at 1:47 am
Reblogged this on Greek Canadian Literature.