Για πολλά χρόνια χρησιμοποιούσα την λέξη βερβέλλα, όχι για καλό, ασχέτως πως δεν ήξερα από πού προερχόταν η λέξη ή τι πραγματικά σήμαινε. Την είχα μάθει στον στρατό (Λιοπέτρι) και ήξερα πως προσδιόριζε κάτι το ακάθαρτο, το ατημέλητο ή κάτι το οποίο σε αηδίαζε.
Την απάντηση μου για την ερμηνεία της λέξης την βρήκα στο βιβλίο του Νίκου Σαραντάκου, ”Λέξεις που χάνονται”, βιβλίο που μου έλυσε πολλές απορίες όπως προανέφερα σε παλαιότερα κείμενα.
Όπως αναγράφεται στο βιβλίο, η βερβέλλα είναι τα κόπρανα των γιδοπροβάτων και προέρχεται από την λατινική λέξη vervella που είναι το αρνάκι. Η λέξη ακούγεται και στην Ελλάδα και μπορείς να την συναντήσεις ως βερβελιά ή βιρβιλιά.
