Το παιχνίδι που φαίνεται στις φωτογραφίες όλοι το έχουμε παίξει. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο σκοπό εκτός από το γέλιο.
Η ονομασία του διαφέρει από τόπο σε τόπο. Για παράδειγμα, εμείς το λέγαμε “λάι καλό” αλλά το γνωρίζαμε και με την φράση “αφκά-αφκά πουλώτα, του θκιού μου του κολόκα”.
Όταν κρατούσες τον άλλον στην πλάτη σου φώναζες “πουλώ λάι καλό”, σαν τους πωλητές που γύριζαν στις γειτονιές.
Κλείνοντας παραθέτω ένα απόσπασμα που βρήκα στο βιβλίο του Αθανάσιου Σακελάριου, “Τα Κυπριακά” (1855) που αφορά το παιχνίδι.
– Κουμέρα και κουμέρα;
– Όρισε
– Ήρτεν η όρνιθα μου η λαρτοκουντούρα έσσω σου;
– Ήρτεν
– Και ποσ’ αφκά εγέννησεν;
– Δεκαοχτώ και το κουτσούλιν
Εγιώ ταφκά μου θέλω τα
πατώ και ξηπουλλιάζω τα
πουλώτα πουλώτα
του θκίου μου του κολόκα.
